پرسپولیس با همان ترکیب همیشگی بازی را آغاز کرد. تا زمانی که همان ترکیب ثابت برانکو درون میدان بود تیم دو گل خورد و چند موقعیت خوب را به حریف داد و شانس آورد که در ضدحملات گل های الاهلی بیشتر نشد؛ اما برانکو این بار برخلاف رویه ای که در مربی گری اش دارد و خیلی دیر دست به ترکیب تیمش می زند دست به کار شده و با فاصله خیلی کم سه تعویض حیاتی انجام داد.
او ابتدا مهدی طارمی را بیرون کشید و منشا را به بازی فرستاد؛ سپس دو تعویض مهم و کلیدی دیگر کرد. بشار رسن به جای محسن مسلمان و کمال کامیابی نیا به جای احمدزاده... سه تعویض طلایی برانکو که ورق را برای نماینده ایران برگرداندند. پرسپولیس بعد از تعویض های برانکو باز هم همان تیم پاسور و موقعیت ساز بود و توانست کنترل کاملی روی بازی داشته باشد.
تساوی با ارزش پرسپولیس که بازی دو بر صفر را به تساوی رساند بیش از هرچیز به خاطر تعویض های ارزشمند و قدرت بازیخوانی برانکو و سپس نمایش فوق العاده تعویضی هایش بود.
در روزی که طارمی، احمدزاده و مسلمان در فرم خوبی نبودند جانشینانشان درخشان بودند و حتی ممکن است بتوانند خودشان را به ترکیب ثابت بازی برگشت برسانند.
