سوءمدیریت و بی‌برنامگی جودو را به ورطه نابودی کشاند/ ازبکستان ناجی ایران!

مجید زارعیان سرمربی سابق تیم‌ملی جودوی ایران درباره عملکرد ضعیف جودوی ایران در مسابقات گرندپری‌ تونس و کسب تنها یک مدال توسط تیم اعزامی گفت: «من ابتدا باید به بازیکنان تیم اعزامی خسته نباشید بگویم و نتایجی که آنها به دست آوردند چیزی از ارزش‌های آنها کم نمی‌کند.‌همه ما علت کسب این نتایج را می‌دانیم.‌جودوکاران ایران قابلیت تکنیکی و تاکتیکی خوبی دارند ولی نتیجه نگرفتن آنها در تورنمنت‌های مختلف به سوءمدیریت و تصمیمات اشتباهی که در فدراسیون گرفته می‌شود برمی‌گردد.»

وی در ادامه گفت: «متاسفانه ما بهترین زمانی که می‌توانستیم ورزشکاران خوبی را برای مسابقات مختلف و به خصوص کسب سهمیه المپیک که بعد از مسابقات بازی‌های آسیایی جاکارتا آغاز می‌شود اماده کنیم را از دست دادیم.‌‌ما می‌توانستیم در 18 ماه گذشته بازیکنان را آماده کنیم و پشتوانه سازی خوبی برای تیم ملی داشته باشیم و نیروی جوان را به تیم ملی تزریق کنیم اما هیچ‌کدام از این کارها را انجام ندادیم و تنها از داشته‌های قدیم استفاده کردیم ‌و به صورت فرسایشی و غیر‌کارشناسی بازیکنان را مدام به مسابقات مختلف اعزام کنیم که نتیجه‌اش را الان داریم می‌بینیم. متاسفانه امروز سهم جودوی ایران از مسابقات و تورنمنت‌ها شکست و ناکامی است. اینکه ما همیشه پشت تک مدال‌های سعید مولایی و جواد محجوب پنهان شویم هیچ توجیه‌ای ندارد.»

زارعیان افزود: «من به هیچ عنوان ایراد را در ورزشکاران نمی‌بینم‌ بلکه به نظرم سوءمدیریت و بی‌برنامگی باعث شده جودوی ایران به ورطه نابودی کشیده شود. به نظرم شایسته‌سالاری هدف گمشده این فدراسیون است.‌‌ متاسفانه تصمیمات اشتباه، فرارنخبگان‌،‌خانه‌نشینی‌متخصصین‌،عدم اتحادخانواده‌ جودو و باخت‌های متعدد بازیکنان و عدم پشتوانه‌سازی همه این‌ها به سوءمدیریت و بی برنامگی مسئولان فدراسیون برمی‌گردد. عدم توجه به متخصصین باتجربه باعث شده که فدراسیون دچار روزمرگی شود و تنها به تصمیمات کوتاه مدت بسنده کنند. آنها فقط جودوکاران را به مسابقات مختلف اعزام می‌کنند که این موضوع هیچ مشکلی از جودوی ایران را حل نمی‌کند.‌ من فکر می‌کنم از روزی که درخشان رئیس فدراسیون شده تیم ملی در 200 مسابقه شرکت کرده‌است.‌ اما متاسفانه هنوز تیم‌های جوانان و امید که باید در کنار بزرگسالان باشند و خودشان را آماده کنند تشکیل نشده‌اند. یک زمانی همه بر این اعتقاد بودند که سفر برای جودوکاران خوب است و آنها می توانند تجربیات لازم را در مسابقات به دست بیاورند اما وقتی شرکت در تورنمنت هم بدون برنامه‌ریزی باشد کارایی لازم را ندارد و تنها هزینه می‌شود.»

وی در مورد ناکامی کادرفنی تیم ملی در نتیجه‌گیری و همچنین مذاکره فدراسیون با مربیان خارجی برای سپردن هدایت تیم ملی به آنان،‌گفت: «به نظرم همه این‌ها باز به ضعف هرم اصلی فدراسیون برمی‌گردد.‌‌ آقایان در فدراسیون تفکر خودشان را اعمال می‌کنند و به هیچ عنوان از گروه متخصصین و کارشناسان امور نظرخواهی نمی‌کنند. وقتی ده ماه بر روی یک کار اشتباهی پافشاری می‌شود نتیجه‌اش همین شکست‌هاست. ما می‌دانستیم که جاکارتا نزدیک است و مسابقان کسب سهمیه بلافاصله بعد از جاکارتا آغاز می‌شود‌ از همین روی می‌توانستیم در این زمانی که همه کشورها بر روی بهترین ورزشکارانشان سرمایه‌گذاری می‌کنند تا در مسابقات کسب سهمیه بهترین نتیجه را به دست بیاورند ما هم این شیوه را پیش بگیریم تمام این مسائل را هم مسئولان به خوبی می دانستند اما کمترین توجه‌ای را به آن نکردند. سوال اینجاست حالا که زمان زیادی از دست رفته است چرا باید به فکر تغییر کادر فنی بیافتند؟ الان حرف از روی کار آمدن مربی جدید می‌شود در صورتی که مربی جدید چطور می‌تواند با بازیکنان در این مدت زمان کم آشنا شود و زیرساخت‌ها و پناتسیل آنها را بشناسد و برای جاکارتا و کسب سهمیه آنها را آماده کند. متاسفانه باز هم تصمیمات اشتباهی گرفته می‌شود ‌درست مانند زمانی که چندماه مانده به المپیک مربی ازبکستانی به ایران آمد و یک روز بعد از المپیک هم غیب شد. در همان زمان هم ما می‌توانستم در المپیک مدال بگیریم اما تصمیمات اشتباهی این شانس را از جودوکاران گرفت.»

زارعیان همچنین اظهار کرد: «سوال اصلی من این است که چرا دوباره باید به سراغ مربی ازبکستانی برویم؟چرا ما فقط در ازبکستان دنبال نجات جودو می‌گردیم؟!مگر ما کم متخصص در جودوی ایران داریم. چرا افرادی چون مدنی‌، کشتکار، حشمت الله رشیدی، مرادی، کیهان و... اساتیدی که جودو با این افراد رشد کرده است باید کنار بروند و یک مربی خارجی به ایران بیاید؟ چرا ما پیشکسوتان و قهرمان خوب‌مان را کنار گذاشته‌ایم؟.‌»

وی در ادامه گفت: «درخشان از روزی که ریاست فدراسیون را برعهده گرفته اعلام کرده که ما سرمربی خارجی نداریم بلکه مربی خارجی می‌آوریم که زیر نظر سرمربی ایرانی کار کند چرا الان در این شرایط تغییر موضع داده‌است. این نشان دهنده گرفتن تصمیمات لحظه‌ای در فدراسیون است. متاسفانه درخشان با راه و روش سنتی فدراسیون را اداره می‌کند در صورتی که دیگر این روش جواب نمی‌دهد و باید کادرقوی در کنار رئیس فدراسیون باشد تا تصمیم‌گیری‌ها درست و به جا گرفته شود.‌ او از ابتدا اعلام کرد سرمربی تیم ملی ایرانی است اما حالا می‌گوید ازبکستانی است. همه این مسائل علامت سوال‌ها و ابهامات فدراسیون است و بدترین مورد هم همین فرصت سوزی‌ها بود که ما نتوانستم جوانان و امید را به بزرگسالان برسانیم و از طرفی داشته‌های بزرگسالان را هم نابود کردیم.»

زارعیان تاکید کرد: «متاسفانه جودوکاران جدیدی از سوی کادر فنی فعلی به جودوی ایران معرفی نشده‌اند.ملایی و محجوب جودوکارانی هستند که در گذشته نیز عضو تیم ملی بودند و این طور نیست که تازه به تیم‌ملی جودو آمده باشند. به هر حال مدالی که در حال حاضر کسب می‌شود هیچ ارتباطی با کادر فنی فعلی ندارد چرا که این نفرات از سال‌های گذشته مدال آوری را آغاز کرده‌اند. اگر مدالی هم کسب شده به خاطر تجربیاتی است که این دو نفر از سال‌های گذشته داشته‌اند. همانطور که گفتم ما فرصت‌سوزی می‌کنیم و زمان را از دست می‌دهیم تا نظرات شخصی خودمان را اعمال کنیم.تمام گروه متخصصین و کارشناسان با این کارها خانه نشین شده‌اند در صورتی که ما کننده‌کار داریم اما به آنها بها داده نمی‌شود و به جایش هزینه می کنند و از خارج مربی به ایران می آوردند. من بارها گفته‌ام جودوکاران از نظر تکنیکی و تاکنیکی توان دارند اما کسی می‌تواند این توان را از بالقوه به بالفعل تبدیل کند که شناخت کافی داشته باشد و هر کسی توان این کار را ندارد. ورزشکار مغلوب زمان است و متاسفانه فدراسیون با این برنامه‌ای که در پیش گرفته فقط به آنها ضربه می زند.»