ورزش هایی که در گوانگجو ناکام ماندند

به گزارش خبرنگار سرویس ورزشی افکار به نقل از تهران امروز تيمي كه ميليونها تومان براي آمادهسازياش هزينه شد، ليگ برتر را متوقف كرد و جنجالهاي زيادي را به دلايل مختلف در جامعه فوتبال به وجود آورد، در نهايت و در مصاف با نخستين حريفان قدرتمندش يكي پس از ديگري مغلوب شد و به رتبهاي بهتر از چهارمي دست پيدا نكرد.

کسب عنوان چهارمی بازی‌های آسیایی با ۲۰ مدال طلا مسئولان ورزش را به شدت هیجان‌زده کرده و همان طور که انتظار می‌رفت درگیری بر سر تصاحب این موفقیت‌ها بیش از هرزمان دیگری بالا گرفته است.

رئیس فعلی کمیته ملی المپیک که رئیس سابق سازمان تربیت‌بدنی هم محسوب می‌شود، در اکثر مصاحبه‌هایش تلاش می‌کند موفقیت ورزشکاران ایرانی در گوانگژو را به برنامه‌ریزی‌هایی ربط بدهد که از سه سال قبل و در زمان حضور او در راس امور سازمان تدارک دیده شده. از سویی دیگر رئیس فعلی هم مدام تاکید می‌کند از روزی که وارد ورزش شده با ویرانه‌ای مواجه بوده که برای سروسامان دادنش خون دل‌ها خورده است! سوال کلیدی اما این است که آیا هیچ کدام از آنها حاضرند ناکامی هفت فدراسیونی را که در ادامه به آنها اشاره خواهد شد، به گردن بگیرند؟

جودو، ادامه سقوط

مسئولان فدراسیون جودو در گزارش‌ها و تحلیل‌هایشان پیش از اعزام به گوانگژو از کسب یک مدال طلا، یک نقره و یک برنز خبر داده بودند. طلایی که قرار بود توسط محمدرضا رودکی به ثبت برسد و آرش میراسماعیلی هم نقره‌آور جودوکاران اعزامی به چین باشد. روی محسن غفار و علیرضا محجوب هم با توجه به درخشش آنها در تورنمنت‌های قبلی به عنوان بخت‌های کسب مدال برنز حساب باز شده بود اما از میان این نفرات تنها رودکی بود که توانست با کسب یک مدال نقره در وزن آزاد و یک برنز در ۱۰۰ + کیلوگرم، نامش را به عنوان تنها مدال آور جودوی ایران در گوانگ‌ژو به ثبت برساند. جودوی ایران آخرین بار در بازی‌های آسیایی بوسان در سال ۲۰۰۲ و توسط مسعود حاجی آخوندزاده به مدال طلا رسیده و پس از آن دیگر رنگ طلا را ندیده است. قرار دادن این آمار در کنار عملکرد فوق‌العاده ضعیف این تیم در مسابقات جهانی ژاپن که ۳ ماه قبل برگزار شد و نمایندگان ایران در تمام اوزان پس از انجام حداکثر ۳ مسابقه حذف شدند، مخاطب را به این نتیجه می‌رساند که جودو در گوانگژو آن قدرها هم فاجعه‌آمیز کار نکرده اما ناکامی آرش میراسماعیلی و طلایی نشدن رودکی وضعیت این رشته را با چالش مواجه کرده است. اهالی جودو معتقدند این تیم با محمدرضا حاج یوسف زاده، سرمربی همیشگی‌اش به بن بست رسیده و باید تغییراتی در کادرفنی ایجاد شود اما فدراسیون نشینان هم معتقدند در شرایطی که ژاپن، کره جنوبی و کره شمالی مربیان تراز اولشان را در اختیار سایر کشورها قرار نمی‌دهند، بهترین راهکار ادامه دادن با همین مربی است و گزینه‌ای بهتر از او وجود ندارد. فدراسیون البته رایزنی هایش را با دو مربی گرجستانی و ازبک آغاز کرده که قرار است یکی از آنها تا چند روز دیگر به عنوان دستیار حاج‌یوسف‌زاده به ایران بیاید تا کادرفنی تقویت شود. هرچند عده‌ای معتقدند احتمال تغییراتی بسیار وسیع تر در فدراسیون وجود دارد و سازمان یک خانه تکانی اساسی در جودو را در برنامه‌های خود گنجانده است.

شنا، آبتنی تفریحی

شنای ایران با توجه به توانایی‌ها و سوابقش نتایج دور از انتظاری در گوانگژو به‌دست نیاورد اما آنچه باعثشده از این تیم به عنوان یکی از نمایندگان ناکام ایران در این مسابقات یاد شود، بی‌نصیب ماندن شنا از کسب مدال است. محمد علیرضایی که از او به عنوان بخت مسلم کسب یک مدال برای ایران یاد می‌شد، توانست پس از ۳۶ سال ایران را در یکی از رشته‌های شنا به فینال برساند اما او در فینال رتبه‌ای بهتر از چهارمی کسب نکرد و دستش از کسب مدال کوتاه ماند. شناگران ایرانی در بخش تیمی هم نسبت به دوره‌های گذشته بهتر کار کردند و حتی توانستند دو رکورد ملی را در همین مسابقات جا به جا کنند. این تیم هشت‌نفره قبل از آغاز مسابقات یک اردوی آماده‌سازی بلندمدت در کرواسی را پشت‌سر گذاشته و با پرو کوترویچ، سرمربی کرواتش به شرایط ایده‌آل‌تری فکر می‌کرد اما در نهایت به هدف اصلی‌اش که به مدال رساندن ایران در رشته شنا بود نرسید تا سرمربی مشهور و سابق تیم ملی کرواسی روی کار سختی که در ایران دارد بیش از هر زمان دیگری تامل کند. روزی که او هدایت تیم ملی شنای ایران را برعهده گرفت، از المپیک ۲۰۱۲ لندن به‌عنوان هدف اصلی‌اش برای موفقیت نام برد و از امروز به بعد هدف شاگردانش کسب بیشترین سهمیه ورودی ممکن برای حضوری آبرومند در این رقابت‌هاست. ادعاهای عجیب رئیس جدید فدراسیون شنا که قول کسب مدال داده بود توقعات را از شنا بالا برد اما این ادعا در حد وعده‌ای دست نیافتنی باقی ماند تا مشخص شود شنای ایران تکانی نخورده و همان است که قبلا بود.

بوکس، پایان حکمرانی احمد ناطق نوری

پس از کسب یک مدال طلا و سه برنز در بازی‌های آسیایی دوحه، مسئولان فدراسیون بوکس به این نتیجه رسیدند که این ورزش در ایران شرایط ایده آلی دارد و باید در بازی‌های آسیایی گوانگژو روی کسب مدال‌های بیشتری حساب کرد اما آماری که امروز از عملکرد این تیم برجای مانده، نه‌تنها پیشرفتی را نشان نمی‌دهد که تنها طلای ایران در دوره گذشته را هم از دست رفته می‌بیند! این تیم بعد از بازی‌های آسیایی دوحه یک مربی مشهور اوکراینی به نام ولادیمیر دورتسوف را بالای سر خود دید. مربی‌ای که در المپیک آتالانتا هدایت تیم ملی کشورش را برعهده داشته و فرد کاملا شناخته شده‌ای محسوب می‌شود اما به گفته اطرافیان تیم ملی بوکس او به دلیل عدم استقلال کاری لازم نتوانست برنامه هایش در این تیم را به‌طور کامل پیاده کند. فشارهایی که او برای به همراه بردن مرتضی سپهوند در دسته ۶۹ کیلوگرم متحمل شد و مجبور شد قید سجاد محرابی را با وجود اعتقادی که به او داشت بزند، بخشی از این دخالت‌های نامتعارف بود. سپهوند که به توصیه شخص سعیدلو به تیم ملی اضافه شد، در دور دوم مسابقات با ثبت شکستی تحقیرکننده مقابل رقیب چینی‌اش از رقابت‌ها کنار رفت. بوکس در این دوره از بازی‌های آسیایی یک ناکام به تمام معنا بود و جالب اینجاست که مسئولان این فدراسیون برای جبران این ناکامی‌ها به برکناری دورتسوف و آوردن یک مربی دیگر فکر می‌کنند! ‌ای دوران طولانی و مرموز حکمرانی ناطق نوری بر فدراسیون بوکس به پایان می‌رسد؟

دوچرخه سواری، در حسرت مدال طلا

پیش بینی‌ها این بود که دوچرخه سواری در گوانگژو حتما به مدال طلا دست پیدا خواهد کرد. هزینه‌های هنگفتی هم برای دستیابی به این مهم انجام شده بود. از خرید دوچرخه‌های گران قیمت گرفته تا استخدام یک مربی انگلیسی مشهور که حقوق روزانه‌اش چیزی حدود دو میلیون تومان برآورد می‌شود! جورج مک لین مشهور که خودش تا دوسال قبل رکاب می‌زد و در قسمت پیست چندین و چند طلای جهانی در کارنامه‌اش ثبت شده، برای به اوج رساندن دوچرخه سواری پیست به ایران آمده بود که در نهایت به آنچه از او انتظار می‌رفت دست پیدا نکرد. قرار بود ستاره‌هایی مثل مهدی سهرابی و حسین عسگری طلایی پوشان ایران در این رقابت‌ها باشند اما هیچ کدام موفق به برآورده کردن انتظارات نشدند تا سه مدال برنز، همه دستاورد دوچرخه سواران ایرانی از گوانگژو باشد. این تیم قرار است چند روز دیگر به مسابقات جهانی سیدنی اعزام شود تا شاید بتواند در آن رقابت‌ها جبران ناکامی‌اش در بازی‌های آسیایی را انجام دهد؛ شاید هم شرایط برعکس شود و ادامه نتایج ضعیف دوچرخه سواران این تیم را بیش از هر زمان دیگری غرق در بحران ببیند. پسرفت دوچرخه سواری از آنچه در بازی‌های آسیایی دوحه بدست آمد غیرمنتظره ترین اتفاق ممکن بود.

شمشیربازی، پناهندگی و دیگر هیچ

عملکرد شمشیربازها در گوانگژو چیزی شبیه فاجعه بود. تیم پرامید اعزامی به این مسابقات قرار بود دو برنزی که در دوره قبلی به دست آورده بود را ارتقا بدهد اما شمشیربازان ایرانی در قسمت انفرادی و هر سه اسلحه سابر، فلوره و اپه، پا را از دور سوم فراتر نگذاشتند و بلافاصله حذف شدند. بلایی که در بخش تیمی هم تکرار شد و ایران حتی جایی در میان هشت تیم مرحله پایانی هم برای خودش دست و پا نکرد. با وجود این عملکرد سوال برانگیز، فضل‌الله‌ باقرزاده، رئیس فدراسیون هیچ اعتقادی به تغییر کادرفنی ندارد و به نظر می‌رسد قصد دارد با همین شرایط تیم را برای کسب سهمیه المپیک لندن مهیا کند. بنا به گفته برخی از کارشناسان شمشیربازی، مربیان سرشناس و مشهور این رشته دستمزد بسیار بالایی را طلب می‌کنند و این موضوع، مهم‌ترین عاملی است که باعثمی‌شود مسئولان فدراسیون زیر بار تغییر کادرفنی نروند. برآیند این اتفاقات و همینطور نتایج ضعیف شمشیربازان در رقابت‌های جهانی فرانسه و پناهنده شدن یکی از ملی‌پوشان باعثشده تا فدراسیون تحت هدایت باقرزاده روزهای پرفراز و نشیب و احتمالا پرخبری را پیش رو داشته باشد.

تیر و کمان، اولین استعفا

کریم صفایی، رئیس فدراسیون تیر و کمان، روزگذشته به واسطه عملکرد ضعیف تیم اعزامی این فدراسیون به گوانگژو به صورت رسمی از سمتش کناره‌گیری کرد. کمانداران ایرانی در قسمت کامپوند صاحب جایگاه ویژه‌ای در جهان هستند اما در ریکرو هیچ‌گاه به عنوان قابل توجهی دست نیافته‌اند. کامپوند در المپیک و بازی‌های آسیایی هیچ جایگاهی در میان رشته‌ها ندارد و دقیقا به همین دلیل صفایی و سایر مسئولان فدراسیون تیر و کمان پیش از اعزام این تیم به مسابقات هم هیچ قولی برای کسب مدال به سازمان تربیت‌بدنی و کمیته بین‌المللی المپیک نداده بودند. در متن استعفای صفایی رسما به این موضوع اشاره شده که دلیل کناره‌گیری‌اش از ریاست فدراسیون، باخت مقابل نپال که تیمی ضعیف‌تر از ایران محسوب می‌شود، بوده است اما به نظر می‌رسد توقع جامعه از کمانداران که به واسطه عملکرد درخشان ملی‌پوشان بخش کامپوند در سال‌های اخیر ایجاد شده بود، صفایی را به این نتیجه رسانده که استعفا در مقطع فعلی مناسب‌ترین راهکار است. درنهایت حقیقت این است که ریکروکاران ایرانی برای نخستین بار حضور در بازی‌های آسیایی را تجربه می‌کردند و هدف‌شان چیزی جز کسب تجربه نبوده است. شرایطی که رشته‌هایی مثل پینگ‌پنگ و ژیمناستیک هم در این مسابقات تجربه کردند و برای تجربه‌اندوزی یا به قول بهرام افشارزاده، پشتوانه‌سازی به چین فرستاده شدند.

فوتبال، کلکسیون ناکامی‌ها

ناكاميهاي بوكس، تير و كمان، شمشيربازي و دوچرخهسواري در برابر شكستهاي تيم ملي فوتبال و پس دادن عنوان سومي دوره گذشته يك اتفاق كاملا عادي محسوب ميشود! تيمي كه ميليونها تومان براي آمادهسازياش هزينه شد، ليگ برتر را متوقف كرد و جنجالهاي زيادي را به دلايل مختلف در جامعه فوتبال به وجود آورد، در نهايت و در مصاف با نخستين حريفان قدرتمندش يكي پس از ديگري مغلوب شد و به رتبهاي بهتر از چهارمي دست پيدا نكرد. در مورد فوتبال تمام آنچه بايد گفته شود، بارها و بارها كارشناسي شده و بايد پرسيد آيا فقط احضار مسئولان فدراسيون به مجلس ميتواند دواي درد اين رشته هميشه بحرانزده شود؟ فدراسيون فوتبال كلكسيون ناكاميهايش را با مقام چهارمي تيم اميد در گوانگژو كامل كرد و حالا جام ملتهاي آسيا تنها كورسوي اميد كفاشيان و شركا براي فرار از تاريكي محسوب ميشود.