آزاده نامداری ، مجری مشهور تلویزیون که خبر فوتش هم مانند حواشی برنامه‌هایش و اخبار ازدواج و طلاقش، حسابی خبرساز و جنجالی شده، مدت‌ها بود که فعالیتی در زمینه اجرای تلویزیونی که حرفه اصلی‌اش محسوب میشود نداشت و حتی با بازی در یک فیلم سینمایی به نام « مالاریا » در سال ۱۳۹۴ به بازیگری روی آورد.
اتفاقات پیرامون نامداری گاهی آن‌چنان زیاد می‌شد که هیچ‌وقت یک دلیل واحد برای ممنوع‌التصویری‌اش اعلام نشد؛ ماجراهای پر سروصدای جدایی فرزاد حسنی و دعواهای مطبوعاتی آن‌ها و حتی ماجرایی که برای وی در سفر به سوییس رخ داد و عکسهای بی‌حجابش به طور گسترده در فضای مجازی پخش شد از عوامل مهمی بودند که تعلیق فعالیت نامداری را تمدید میکردند. هرچند سابقه این ممنوعیت فعالیت به پیش از این ماجراها هم بازمی‌گردد.
وی در مصاحبه‌ای به این موضوع اشاره کرده بود که بخشی از آن را در ادامه می‌خوانید:
الان پیشنهاد کاری به شما نشده است؟ اصلا به شما گفته‌اند که ممنوع‌التصویر هستید یا نه؟
من یک اصل را در تلویزیون فهمیده‌ام که هیچ‌وقت به من مجری نمی‌گویند ممنوع‌الفعالیت هستی و نمی‌توانی اجرا کنی. کسی به من این را نگفت و هیچ نامه‌ای وجود ندارد و کسی با صراحت از ممنوع‌التصویری با من حرف نزد. من هم آدم پی‌گیری نیستم و نرفتم پشت دفتر مدیرها بنشینم و آه و ناله کنم که من جوانی‌ام را برای صداوسیما گذاشته‌ام. نگاهم این است که اگر صداوسیما من را بخواهد خودش درخواست می‌دهد و اگر هم دلش نخواهد نمی‌گوید.
پس همین که به شما برنامه پیشنهاد نمی‌شود، ملاک ممنوع‌التصویری شماست؟
بله، ممکن است این‌طوری باشد. در چند سال اخیر بزرگ‌ترین دلیلی که باعث شد من کار رسانه را پی‌گیری نکنم، تولد دخترم بود و فعلا تا یک سال دیگر این موضوع برایم اولویت دارد و وقتی فرزندم بزرگ شود احتمال دارد که برای بازگشت به اجرا تلاش کنم. در کل باید بگویم که هیچ خصومت شخصی میان من و آدم‌هایی که در تلویزیون هستند اتفاق نیفتاده. باید بدانیم که افراد و مدیران زیادی در تلویزیون تغییر کرده‌اند و تعداد زیادی مجری وارد تلویزیون شده‌اند و حتی می‌بینیم که در کمال تعجب تعداد زیادی بازیگر، اجرا می‌کنند. هم اکنون برنامه‌های تلویزیون به سمت تولید محتوای زرد رفته و به هر در و دیواری می‌زنند تا دیده شوند.
به‌نظر شما اگر چند سال دیگر مدیران صداوسیما تغییر کنند، در ممنوع‌التصویری شما فرجی میشود؟
اصلا نگاهم این نیست که منتظر فرجی در کارم باشم. به لحاظ اخلاقی من دنبال این نیستم که کسی شلغش را از دست بدهد تا من کاری به‌دست بیاورم. ماجرا این است که هم‌اکنون فضای صداوسیما این‌گونه است و من هم آدم صبوری هستم و هیچ وقت خواهش و التماس نمی‌کنم که به من کار بدهند. من نکته‌ای را باید بگویم: خیلی وقت‌ها تلویزیون برای تلویزیون تصمیم نمی‌گیرد. فردی که از تو خوش‌اش نمی‌آید از بیرون تلویزیون را تحت فشار می‌گذارد تا تو نباشی. مدیران تلویزیون آدم‌های خوبی هستند اما تحت فشارند.
مهم‌ترین دلیلی که باعث شد تا صداوسیما ترجیح بدهد تصویر آزاده نامداری از تلویزیون پخش نشود، چه بود؟
من باز به گذشته برمی‌گردم. من یک آدم ۱۹ ساله بودم که وارد تلویزیون شدم و از یک آدم ۱۹ ساله توقع این‌که باید همه‌چیز را بداند، نباید داشته باشید. اگر آدم‌ها الان عیب و ایرادی در من می‌بینند باید به این فکر کنند که من سنم کم بود و داشتم در مورد همه‌چیز تجربه می‌کردم؛ از پوششم گرفته تا حرف‌هایی که می‌زدم. هیچ وقت نمی‌شود یک دختر ۱۹ ساله را پای میز محاکمه گذاشت و گفت که چرا این را پوشیدی و چرا این عقیده را داشتی. آدم‌ها در گذر زمان تغییر می‌کنند. من در زندگی‌ام همیشه به اخلاق معتقد بودم و این یک چارچوب است که من هرگز از آن تخطی نمی‌کنم. حق‌الناس فقط پول نیست؛ این‌که من دل کسی را نمی‌شکنم، زیرآب کسی را نمی‌زنم و… برایم خیلی مهم است. شاید خیلی از افراد که من را نمی‌شناسند، دست به قضاوت بزنند اما آن‌هایی که من را از نزدیک می‌شناسند، می‌دانند که من در این چارچوب زندگی می‌کنم و می‌توانم هر آن‌چه در این چارچوب اتفاق افتاده است را توضیح دهم. حرف من این است که اگر کسی کاری انجام داد نباید به راحتی قضاوتش کنیم.
