روستای تاریخی پالنگان و منظر فرهنگی آن در فهرست آثار ملی کشور ثبت گردید.
در سند ثبت این روستای کُردنشین چنین آمده است:
« در اجرای قانون راجع به حفظ آثار ملی مصوب آبان ۱۳۰۹ و نظام نامه اجرایی آن مصوب آبان ۱۳۱۱ ،تبصره دوم قانون تجدید استخدام ««آندره گدار»» مصوب اسفند ۱۳۲۳ ، ماده واحده قانون ثبت آثار ملی مصوب آذر ۱۳۵۲ ، بند (ج) ماده واحده قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی کشور مصوب ۱۳۶۴ و بند ششم ماده سوم قانون اساسنامه سازمان میراث فرهنگی کشور مصوب ۱۳۶۷ ، اثر فرهنگی – تاریخی روستای پالنگان و منظر فرهنگی آن با قدمت دوره قبل از اسلام و دوره معاصر به نشانی، استان کُردستان، شهرستان کامیاران، بخش مرکزی، دهستان ژاورود، روستای پالنگان به شماره ۳۱۲۲۱ در فهرست آثار ملی ثبت گردید.»
گفتنی است،پالنگان در ۴۷ کیلومتری شمال‌غرب کامیاران و در میانه راه این شهر به مریوان در دره تنگی ور قرار دارد. این روستا در دامنه کوه و در دو طرف دره قرار گرفته و خانه‌های آن با سنگ و عموماً به حالت پلکانی ساخته شده و پشت بام منزل پایین حیاط منزل بالا محسوب می‌شود .
این روستا علاوه بر داشتن معماری زیبا، دارای چشمه‌ها، آبشارها و طبیعتی سرشار از زیبایی منحصر به فرد است و در کنار رودخانه تنگی ور قرار گرفته که به رودخانه سیروان می‌پیوندد. رودخانه خروشان تنگی ور که از میان آبادی می‌گذرد آن را به دو قسمت تقسیم کرده است و خانه‌های روستا با سنگ و بیشترشان به صورت خشکه چینی ساخته شده است .
روستای پالنگان افزون بر ۲۰ چشمه جوشان در دره تنگیور دارد که آب زلال و خنک خود را به رودخانه تنگی ور می‌ریزند و آبشارهای حاصل از ریزش آب این چشمه‌ها بسیار دیدنی است .
