شرمندگی؛ قصه پر غصه این روزهای امام و امت

تعدیل نیرو، اخراج کارگران، تجمع کارگران بیکار، تعطیلی کارخانجات، رکود، بیکاری، تورم، همه این عناوین خبرهایی است از حدود یک سال و نیم قبل تکرارش بیشتر و بیشتر و بیشتر شد تا جایی که مقام معظم رهبری حضرت امام خامنه ای در سخنرانی اخیر خود در دیدار رئیس و نمایندگان مجلس دهم فرمودند: شرمندگی این حقیر از اینکه جوانی بیکار با دست خالی به خانه می‌رود، کمتر از خود او نیست.

 

اما متاسفانه دولت تدبیر و امید مصرانه و بی هیچ توجهی به جامعه با کلید خود کارخانه ها را قفل می کند و تولید داخلی را فدای برجام و مستضعفین و کوخ نشینان را فدای کاخ نشینان.

 

محمد جواد.م کارگر بیکار شده یکی از کارخانه های کاشی و سرامیک یزد در گفتگو با خبرنگار یزدندا گفت: حدود پنج ماه قبل از کار بیکار شدم، 30 ساله، متاهل، با کلی بدهی، زندگی خود را با امید و حساب روی این کار شروع کردم و اکنون واقعا شرمنده همسر خود هستم.

 

محمد جواد اظهار کرد: خدا رو شکر فرزندی ندارم اما واقعا دلم به حال بقیه همکارانم می سوزد، یکی از آنها 5 فرزند داشت، یکی دختر عقدی و دیگری بچه مریض، حالا واقعا در این شرایط اقتصادی و این گرانی ها من بیکار می دانم که چه به حالشان می گذرد.

 

وی اذعان کرد: حدود 200 نفر  از همکارانم اخراج شدند!، مدیران کارخانه دلیل اخراج ما را عوض کردن دستگاه ها عنوان کردند اما ما می دانیم انبارها پر از جنس است و صادرات تعطیل و داخل کشور هم ساخت و ساز راکد.

 

این جوان بیکار که درد و دل هایش از حال و روز خود و همکارانش به درازا کشید گفت: صورتمان را با سیلی سرخ نگه داشته ایم و خدارو شکر که ماه مبارک رمضان شد و یک وعده غذایی کم!

 

محمد جواد اظهار کرد: فکر می کنید جوان ها برای چه ازدواج نمی کنند؟ چرا تعداد فرزندان خانواده ها کم است، وقتی شغلی نیست، وقتی گرانی بر دریای بی پولی و بیکاری موج می زند واقعا مشکلات خود به خود سر بیرون می آورد و جامعه را دچار انبوه مشکلات می کند.

به راستی که مدیرانی که غیر از سیاست بازی و برجام کاری ندارند و مدیرانی با حقوق های 20،50،200 و 250 میلیونی به بالا می توانند به عمق کلمات این کارگر جوان بیکار و نصحیت های دلسوز نظام و انقلاب حضرت امام خامنه ای پی ببرند؟