معرفی ۵ کتاب مناسب بچه های دو تا هفت ساله
افکارنیوز

: کتاب خواندن برای کوچولوها، حس و حال عجیبی دارد که باید امتحانش کنید. وقتی با چشم‌های گرد شده از تعجب یا هیجان، به شما زل می‌زنند یا وقتی موضوعی را متوجه نمی‌شوند و بارها و بارها، یک سوال را تکرار می‌کنند، بدانید که درِ یک دنیای جدید را به رویشان گشوده‌اید. پس، میان در نایستید؛ با کودکان‌تان همراه شوید و دنیای قشنگی را برایش، به تصویر بکشید.

خاطرات موش کور نویسنده: لیلا برزگر تصویرگر: مجتبی عصیانی انتشارات: موسسه فرهنگی منادی تربیت

«خاطرات موش کور»، یک داستان خیالی درباره دختری به نام «یاسی» است که از بس جلوی تلویزیون نشسته، به موش تبدیل شده و بابایش هم مجبور شده او را توی باغ‌وحش بگذارد. یاسی، قفس کوچکش را دوست ندارد و دلش از بوی گند خرس سیاه، به هم می‌خورد؛ البته همه‌اش هم این نیست. او، دلش برای مامان و بابایش هم تنگ شده و دلش می‌خواهد دوباره برگردد خانه خودشان. اگر دختر و پسر کوچولوی شما، داستان‌های خیالی را دوست دارد یا اصلا خودش، یک‌پا قصه‌ساز است، حتما این کتاب را برایش بخوانید.

من و یک گلدان خالی نویسنده: مرجان فولادوند تصویرگر: لیدا طاهری ناشر: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان

اگر یک کوچولوی بازیگوش در خانه دارید و البته دل‌ خودتان هم برای خاک‌بازی و کتاب‌خوانی تنگ شده، زود بروید به یکی از فروشگاه‌های کتاب کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و به فروشنده بگویید دنبال گلدان خالی‌تان آمده‌اید! اگر فروشنده، آدم باهوشی باشد، زود می‌رود و کتاب «من و یک گلدان خالی» را برایتان می‌آورد. اگر هم باهوش نبود، شما کمکش کنید. من و یک گلدان خالی، قصه دخترکی است که مادربزرگش، برایش تخم گُل می‌فرستد. قصه این دختر کوچولو، در کتاب آمده و عکس او هم در صفحه‌های کتاب، کشیده شده است، اما بامزه‌ترین و جالب‌ترین جای کتاب، تخم گل‌هاست. دختر کوچولوی قصه، تخم گل‌هایی را که از مادربزرگش هدیه گرفته، با شما تقسیم کرده است. یک جعبه کوچولوی سفید هم فرستاده تا وقتی کتاب را برای کوچک‌ترها می‌خوانید، همراه‌شان بروید و تخم گل‌ها را بکارید. خوش بگذرد!

ماجراهای آقای تمیز نویسنده: مهری ماهوتی تصویرگر: سمیه علی‌پور ناشر: موسسه نشر شهر

این مجموعه داستان، با نام‌های «آقای کلافه»، «آقای تمیز» و «آقای تنبل»، داستان‌های کوتاهی هستند که ذهن ساده کودکان را خسته نمی‌کنند. در هر کتاب، چند داستان روایت می‌شود که در فضای کودکانه می‌گذرند و به همین دلیل، قدرت تخیل کودک را قلقلک می‌دهند. تصویرگر این کتاب‌ها، از رنگ‌های زنده و شاد، برای طراحی تصویرهای کتاب استفاده کرده و به همین دلیل، کودکان، با این کتاب، به‌خوبی ارتباط برقرار می‌کنند و حتی اگر شما، فرصت خواندن آن را برای آن‌ها نداشته باشید، از ورق زدن و نگاه کردن کتاب، لذت می‌برند.

اینجا مال من است نویسنده و تصویرگر: ژروم لویی‌لیر ناشر: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان

«اینجا مال من است»، یک کتاب است که داستان پسر کوچولوی خودخواهی را تعریف کرده؛ پسری که با گچ، دورتادور خودش را خط کشید و نمی‌خواست به هیچ‌چیز و هیچ‌کس اجازه دهد وارد این محدوده شود. او حتی نمی‌خواست پرنده‌ها، پیش‌اش بیایند یا حتی باد! این پسر کوچولو، چه‌قدر می‌تواند توی محدوده خودش، تنها باشد؟ مگر می‌تواند جلوی ورود همه‌چیز را بگیرد؟ یعنی می‌خواهد حتی با باد هم دعوا کند؟ این کتاب را برای کوچولوها بخوانید تا بفهمند که بدون دوست، چه‌قدر تنها هستند. در اینجا مال من است، خیلی کم، نوشته وجود دارد. همه صفحات کتاب، نقاشی و عکس است؛ عکس‌هایی از پسر کوچولو و گچش، سایه‌هایی که بدون اجازه، وارد محدوده‌اش شدند، دعوایش با باد و خیلی چیزهای دیگر.

زندگی یعنی همین نویسنده: فاطمه مشهدی‌رستم تصویرگر: نوشین حجازی‌پور انتشارات: نشر قو

این کتاب خوش‌آب‌ورنگ، داستان یک روز از زندگی «مهشیدخانم کوچولو» است که دلش می‌خواهد بداند وقتی بزرگ‌ترها می‌گویند «بذار من به کار و زندگیم برسم»، منظورشان چیست. مهشید و مادرش، در طول قصه، با هم به بازار و خانه پدربزرگ می‌روند، به پرنده‌ها غذا می‌دهندو در کنار همه این کارهای کوچک، طعم خوش زندگی را همراه هم می‌چشند.

کتاب‌به‌دست‌ها بخوانند

وقتی برای بچه‌ها قصه می‌گوییم، باید فن بیان‌مان را قدری تقویت کنیم. برای رعایت این جنبه، باید دقت کنیم که داستان، نه محاوره‌ای بیان شود و نه خشک و خشن تا عنصر جذابیت، در آن رعایت شود.

بچه را با قصه همراه کنید تا کودک، داستان را درک کند و ارتباط عاطفی میان او و داستان، ایجاد و مفهوم قصه نیز منتقل شود.

در قصه‌گویی، از ابزارها غفلت نکنید. گاهی، یک عروسک، جریان قصه‌گویی را برای فرزند شما، به‌کلی تغییر می‌دهد. استفاده از ابزارها، برای بچه‌های کوچک که توان خواندن و نوشتن ندارند، موجب می‌شود تصویرسازی ذهنی آن‌ها تقویت شود.

در زمان قصه‌گویی، فقط گوینده نباشید؛ بلکه تلاش کنید میان داستان و کودک، ارتباط برقرار کنید. از او کمک بگیرید و بکوشید او، کاملا خودش را درگیر قصه بداند.

قصه را طوری بیان کنید که مخاطب را تا پایان قصه همراه کند و گره فکری برای او هم ایجاد شود تا به هدف قصه برسید.

اگر داستان، مفاهیم سختی دارد، شما آن را کالبدشکافی کنید.

به یاد داشته باشید که قصه، برای بیدار کردن بچه‌هاست، نه خواباندن آن‌ها.

متناسب با سن بچههایی که قرار است برای آنها قصه گفته بشود، قصه را انتخاب کنید؛ قصههای شیوا و روان.