به گزارش افکارنیوزبه نقل از خبرآنلاین، مدتی است که بحثتعطیلی سالن‌های سینما از سوی سینما‌داران قوت پیدا کرده است و دلیل آن هم چیزی جر انتقاد از شرایط حاکم بر سینمای ایران نیست. سالن‌های سینما‌های خصوصی در حال حاضر با هزینه‌های بسیاری در نگهداری رویرو هستند و عملا درآمد حاصل از فروش فیلم‌ها مقداری نیست که بتوان سالن‌های سینما را مثل سابق نگهداشت. درباره شرایط حاکم بر سینمای ایران و چگونگی اداره سالن‌های سینما با رامین نصیری‌نژاد مدیر سینما قدس گپ و گفتی داشتیم که در ادامه می‌خوانید:


آقای نصیری‌نژاد به نظر شما مهم‌ترین دلیل بی‌رغبتی مردم نسبت به رفتن به سینما چیست؟
مشکلات سینمای ایران کم نیست، اما مهم‌ترین آن‌ها تولیدات بی‌محتوا سینمای ایران است که باعثشده مردم با سینما‌ها قهر کنند. در حال حاضر ویترین سینمای ما، سینما آزادی است. حوزه هنری ۸۰ سالن سینما در اختیار دارد که برخی فیلم‌ها راهم اکران نمی‌کند. تهیه کنندگان فیلمشان را به سینما‌های حوزه نمی‌دهند و در ‌‌نهایت سینما‌ها بدون فیلم می‌مانند. در مجموع اوضاع سینما بسیار نابسامان است و این موضوع بزرگ‌ترین مشکل سینما داران است.


به نظر شما از چه زمانی این افت کیفی و کمی در تولیدات سینما بارز‌تر شده است؟

از سال ۸۲ به بعد سینما روند نزولی را طی کرد. در طول سال شاید ۲ فیلم پرفروش تولید شود. به نظر شما آیا این تعداد برای سینمای ایران کافی است؟ بد‌ترین سال سینما از نظر من همین امسال؛ یعنی سال ۹۱ است و قطعا اگر همین روند ادامه پیدا کند، سال بعد اوضاع از چیزی که در حال حاضر هست بد‌تر خواهد شد. از زمانی که درگیری‌های حوزه هنری و ارشاد شروع شد، تغییرات بسیار بدی را در اکران سینما‌ها شاهد هستیم. فیلمی را که خوب می‌فروشد و می‌تواند برای سینما دار قوت قلبی باشد، ناگهان از اکران پایین می‌کشند و همه چیز تغییر می‌کند و در ‌‌نهایت سینما به وضع آشفته‌ای که در حال حاضر می‌بینیم دچار می‌شود.


فکر می‌کنید با کمک‌های دولتی بتوان سینما‌ها را سر پا نگه داشت و به آینده خوش بین بود؟

در حال حاضر هر کس هر جا صحبتی از سینما می‌کند فقط بد سینما را می‌گوید و اهالی سینما هم ریشه هم را می‌زنند. به جای اینکه مردم را به سینما رفتن تشویق کنند، مدام از فیلم‌ها انتقاد می‌کنند، و همین زمینه ساز این می‌شود که در اثر تبلیغات منفی مردم به سینما نروند و فیلم‌ها را نبینند. به نظر من مردم ترجیح می‌دهند در خانه‌هایشان بنشینند و سریال‌های ترک را ببینند تا به سینما بیایند و هزینه کنند.

با این شرایط ادامه حیات سینما معنی ندارد. چرا فیلمی که پروانه نمایش دارد، توقیف می‌شود و همه اهالی سینما از این اوضاع آشفته ضرر می‌کنند. نمی‌دانم که آیا کمک‌های دولتی می‌تواند به سینمایی که از اساس دچار ضعف شده است کمک کند؟


آقای نصیری سینمای شما چند پرسنل دارد؟

تا مرداد ۱۵ پرسنل داشتم که در حال حاضر ۶ نفر شده‌اند. عملا سانس‌های ۱۰ صبح و ۲۰ و ۳۰ ما تعطیل است و کسی سینما نمی‌آید. مثلا سینما‌ها نباید پنجشنبه و جمعه‌ها زیر ۵ میلیون بفروشند، اما ما روزی ۷۰۰یا ۸۰۰هزار تومان هم فروش داشته‌ایم و این برای یک سینما فاجعه است. چند شب پیش تقریبا در ۸ سانس ۲۰ نفر مخاطب داشتیم. به نظر شما این برای یک سینما اتفاق خوبی است؟ این در حالی است که همه درآمد فروش یک فیلم برای سینما دار نیست و صاحب فیلم، ارشاد و شهرداری هم این وسط سهمی دارند.


آخرین باری که سینمای شما فروش خوبی داشت چه زمانی بود؟

آخرین بار برای اکران فیلم «کلاه قرمزی و بچه ننه» فروش نسبتا خوبی داشتیم و سال قبلش هم برای فیلم «ورود آقایان ممنوع» فروش خوب بود.


متراژ سینما قدس چقدر است؟

سینما قدس ۲ سالن دارد که ۷۴۰ نفرظرفیت دارد. سینما هزار متر است و نزدیک به چهر هزار متر زیر بنا دارد. در حال حاضر مغازه‌هایی که کنار سینما قدس خوراکی می‌فروشند دارامدشان از ما بیشتر است. اگر من می‌توانستم تغییر شغل بدهم، این ملک بالای دویست میلیارد تومان فروش می‌رفت، اما مثلا ما کار فرهنگی می‌کنیم ونمی توان این ملک را تغییر کاربری بدهیم.


هزینه نگهداری سالن‌های سینمای شما چقدر است؟

می‌توانم بگویم که مدت‌ها است ما فقط ضررمی دهیم، به عنوان مثال سال گذشته ما ۷۰ میلیون ضرر دادیم. هزینه آب، برق و گاز در ماه دو میلیون سیصد است. این در حالی است که این هزینه‌ها فرهنگی محاسبه می‌شود. من مدتی قبل فیلمی را اکران کردم که در ۴۲ روز ۱۸ میلیون فروش داشته است و ۱۲ میلیون سهم صاحب فیلم شده است. حقوق و بیمه پرسنل ماهیانه ۱۱ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان است و تقریبا ماهیانه ۲۰ میلیون هزینه نگهداری سینما می‌شود.


در ‌‌نهایت با این شرایطی که خودتان به آن اشاره کردید موافق بسته شدن سالن‌های سینما هستید یا خیر؟

من با بسته شدن سالنهای سینما صد در صد مخالفم و معتقدم بسته شدن سالنهای سینما هیچ مشکلی را حل نمیکند. تمام سینمای ما دچار ضعف و نقص است. اگر ساخت فیلمهای بیمحتوا ادامه پیدا کند و وضع اکران هم با همین شرایط ادامه یابد. یقین دارم در آینده وضع از چیزی که در حال حاضر هست، بدتر خواهد شد. اگر وزارت ارشاد به سینماها کمک کند شاید کمی اوضاع سینماها سرو سامان بگیرد.