- از «آنقدر قطعنامه بدهید تا قطعنامه‌دانتان پر شود» تا «بروید به جهنم»؛ این روزها در تمام رسانه ها صحبت از ادبیاتی است که یک رییس جمهور باید داشته باشد. ادبیاتی که رییس جمهور برای نواختن منتقدانش استفاده می کند، از شروع سال جدید و با گذشت بیش از ۶ ماه از زمان آغاز به کار دولت او، دچار تغییرات بنیادین شده است.
او در منشور اخلاقی ای که برای دولتش تصویب کرده بود، احیای ارزشهای اخلاقی و همچنین نبستن دهان منتقدان را جزو معیارهای اصلی خود برای دولت آینده اش عنوان کرده بود. با این حال به نظر می رسد فشار وعده های عملی نشده و همچنین مشخص نبودن سرنوشت مذاکرات هسته ای که انتقادهای زیادی را روانه او کرده است، او را به سمت رهنمون شدن منتقدان به سمت جهنم کشانده است!
به گزارشافکارنیوز، نکته جالب توجه در این زمینه این است که هر دو گروه اصولگرا و اصلاح طلب به این صحبت های اخیر رییس جمهور واکنش نشان داده اند اصلاح طلب ها از او خواسته اند خاطرات ۸ سال گذشته را برایشان یادآوری نکند و به دلیل روحانی بودن و همچنین شعارهایی که در زمان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری بیان کرده بود، سعی کند، با منتقدان آرام تر از این برخورد کند.
اصولگرایان اما خاطرات دوران مناظره های انتخاباتی را زنده کرده اند. روحانی در آن زمان وقتی با استرس عصبی کوتاهی مواجه شد، با صدای بلند به طرف مقابل حمله کرد و در این میان محسن رضایی با لحنی آرام گفت: آقای روحانی شما که نامزد رییس جمهور شدن هستید، نباید اینگونه برخورد کنید و داد بزنید. روحانی در پاسخ به او تنها به این جمله بسنده کرد که عصبانی نیستم اما با صراحت حرفم را می زنم. آشنا معاون روحانی نیز روز گذشته عنوان کرده بود که رییس جمهور در مراسمی که به منتقدان گفت «بروید به جهنم» عصبانی نبوده و تنها خواسته صریح باشد!
اصلاح طلبان خاطرات دیگری را نیز برای مردم زنده کردند. این خاطرات مربوط به محمود احمدی نژاد رییس دولت پیشین بود. آنها از روحانی خواسته اند مانند احمدی نژاد رفتار نکند و از به کار بردن کلمات عامیانه و جملاتی که بوی توهین از آنها می آید، با مردم و منتقدان محبت نکند. اما یک نکته درمیان یادداشت ها و تحلیل های این افراد مغفول مانده و آن هم این است که احمدی نژاد هیچ گاه منتقدان داخلی را با این ادبیات مورد خطاب قرار نداد و تنها از این ادبیات درباره دشمنان خارجی استفاده کرده بود.
از منظور احمدی نژاد تا منظور روحانی!
زمانی که او جمله معروف «آنقدر قطعنامه بدهید تا قطعنامه دانتان پر شود» را به کاربرد، منظورش ابر قدرتهای و به خصوص آمریکا بود.
او در موارد دیگری هم از این ادبیات استفاده کرد «آب را بریزید همان جایی که سوخته» یا «آن ممه را لولو برده» که همگی در مقابل آمریکا و قدرتهای غربی بود که هر روز فشار تازه ای را به ایران وارد می کردند. رسانه های منتقد احمدی نژاد در آن زمان با توجه به تند شدن فضای سیاسی کشور به خصوص از سال ۸۸ به بعد، خبر سازیهای گسترده ای در مورد لحن او در گفت و گو با مردم به کار می بردند.
یک بار او را متهم کردند که به منتقدان و روشنفکران گفته است «اندازه بز نمی فهمند». در همان زمان فیلم صحبت های وی در جمع فرماندهان سپاه که این صحبت ها مطرح شده بود، بیرون آمد و منظور او به طور کامل روشن شد. او خطاب به کسانی که مسایل دینی را نمی دانند و با استفاده از زور و قدرت خود اهدافشان را به پیش می برند، انتقاد کرده بود. خطاب او به کشورهایی بود که اصولا از تمام احکام و ایدان الهی فاصله گرفته اند و گفته بود: سردمداران آنها ژست روشنفکری می گیرند و همه مسایل را زیر سوال می برند در حالیکه اندازه بز نمی فهمند.
احمدی نژاد یکبار دیگر در سال ۸۸ به گفتن سفت معروف «خس و خاشاک» متهم شد که گفته می شد معترضان را به خس و خاشاک بودن متهم کرده است. این جمله نیز بعدا مشخص شد که برای معترضان به نتایج انتخابات ریاست جمهوری نبوده و خطاب به کسانی بوده که در اولین روزهای بعد از انتخابات و راهپیماییهای خیابانی معترضان، شروع به آتش زدن اموال عمومی و خسارت زدن به مراکز عمومی کرده بودند.
در هر صورت سالها از این مسایل گذشته و زنده شدن این خاطرات به دست اصلاح طلب ها تنها به این معنی است که آنها می خواهند به روحانی یادآوری کنند که زمانی وعده داده بود : آن ۸ سال دیگر تکرار نمی شود با این حال کسانی هم هستند که معتقدند واقعا آن ۸ سال دیگر تکرار نخواهد شد . چرا که دولت قبل هیچ گاه به مردم و منتقدینش توهین نکرد اما روحانی کلید جهنم رابه بی سوادان، کاسبان تحریم و بی شناسانامه ها نشان می دهد و از آنها می خواهد برای گرم شدن به جهنم بروند !
