زندگی نامه استاد عرفان امام خمینی

سرویس مذهبیافکارنیوز- عارف کامل مرحوم آیت الله میرزا محمد علی شاه آبادی فرزند عالم بزرگوار محمد جواد اصفهانی، در سال۱۲۹۲ه. ق در اصفهان متولد شد و نزد پدرش و مرحوم میرزا محمد هاشم چهار سوقی مبانی اصول و برادر بزرگ خود آقا شیخ احمد مجتهد به تحصیل پرداخت و پس از آن به تهران رفت و در درس میرزا حسن آشتیانی، صاحب بحر الفوائد و میرزا هاشم گیلانی و میرزا ابوالحسن جلوه، شرکت جست و از این سه بزرگوار به ترتیب فقه و اصول، فلسفه و عرفان را آموخت. سپس رهسپار نجف اشرف شده از محضر آخوند خراسانی، شیخ الشریعه ی اصفهانی، میرزا حسین خلیلی و دیگران سود جست.

پس از آن به سامرا رفت و از خرمن علوم میرزا محمد تقی شیرازی معروف به میرزای کوچک و میرزای دوم خوشه ها چید و بهره ها برگرفت. آن گاه به ایران بازگشت و در محله شاه آباد تهران(خیابان جمهوری اسلامی کنونی) سکنی گزید و در مسجد سراج الملک، همان مسجدی که پدرش در آن اقامه جماعت می کرد، به اقامه ی نماز و تبیین معارف اسلام پرداخت.

مرحوم شاه آبادی در سال ۱۳۴۷ه. ق به قم آمد، و مشغول تربیت طلاب علوم اسلامی شد و پس از هفت سال اقامت(که در همین مدت امام خمینی(ره) از انفاس قدسیه اش بهره مند شدند) به سال ۱۳۵۴ راهی تهران شد و باز در آن جا به انجام دادن وظائف و تالیف و تصنیف ادامه داد تا این که پس از ۷۷ سال زندگی پر برکت در روز پنج شنبه سوم صفر ۱۳۶۹ه. ق خورشید فروزان وجودش در تهران افول کرد و در مقبره ی شیخ ابوالفتوح رازی صاحب تفسیر مشهور در زاویه مرقد حضرت عبدالعظیم حسنی در شهر ری به خاک سپرده شد. این مقبره اینک در قسمت شمالی صحن امامزاده حمزه واقع شده و مردان بزرگی در آن مدفونند.

پی نوشت: سیمای فرزانگان،ص۸۴.