سرویس مذهبیافکارنیوز- امام باقر(ع) فرموده است، پیامبر(ص) در جمعه آخر ماه شعبان خطبه یى ایراد فرمودند و پس از حمد و نیایش خداوند چنین فرمودند:
اى مردم! همانا ماهى بر شما سایه مى افکند که در آن شب قدر قرار دارد که از هزار ماه برتر است. ماه رمضان است که خداوند روزه گرفتن آن را واجب فرموده است و براى شبى از آن شب زنده دارى و نماز مستحب گزاردن را مقرر فرموده است و هر کس در آن شب نماز مستحبى بگزارد پاداش آن معادل نماز گزاردن هفتاد شب در ماههاى دیگر است، هر کس در ماه رمضان یکى از کارهاى پسندیده و مستحب را انجام دهد، براى او پاداشى معادل پاداش عبادات واجب مقرر مى فرماید و هر کس در ماه رمضان یکى از واجبات را انجام دهد، چنان است که هفتاد فریضه در ماههاى دیگر.
رمضان ماهى است که خداوند بر روزى مؤمن در آن مى افزاید و هر کس در آن ماه، روزه دار مؤمنى را افطار دهد، نزد خداوند پاداشى چون آزاد کردن برده خواهد داشت و گناهان گذشته اش آمرزیده خواهد شد.
گفتند: اى رسول خدا! همه ما بر این کار که به روزه دار افطار بدهیم توانا نیستیم.
فرمودند: خداوند متعال، کریم است و این پاداش را به هر کس که با یک جرعه شیر یا آب گوارا یا دو دانه خرماى کوچک کسى را افطار دهد و بر بیشتر از آن قدرت نداشته باشد عنایت مى فرماید. و هر کس در این ماه بر بردگان خویش تخفیف دهد، حسابش تخفیف مى یابد. رمضان ماهى است کهآغاز آن رحمت و میانه اش آمرزش و پایان آن پذیرش دعا و رهایى از آتش دوزخ استو شما را در این ماه از چهار خصلت چاره نیست، دو خصلت آن موجب خشنودى خداوند از شماست و آن گواهى دادن به یکتایى خداوند و رسالت من است و از دو خصلت آن خودتان بى نیاز نیستید که عبارت است از مسألت حوائج و بهشت. و از خداوند در این ماه
براى خود عافیت را مسألت کنید و از آتش دوزخ به خداى خود پناه برید.
منبع:روضة الواعظين / ترجمه مهدوى دامغانى، ص541و542.
