فضیلت دعای جوشن کبیر

به گزارش افکارنیوز، وقتی انسان بخواهد کسی را به سمت خودش بخواند او را صدا می زند؛ هر انسانی که به خدا معتقد و مۆمن باشد، یا اگر هم به خدا اعتقاد محکمی نداشته باشد اما در مواقع ناراحتی و نگرانی و التهاب بالاخره یک " یا خدایی " می گوید و در حالتهای گوناگون خدا را می خواند.

بنابراین دعا یعنی ای خدا گفتن و از خدا چیزی خواستن؛ یکی از دعاهای پرفضیلت ماه رمضان به ویژه لیالی قدر دعای جوشن کبیر است. جوشن‌کبیر، دعایی‌ منقول‌ از پیامبر اکرم(صلی‌اللّه‌علیه‌و آله‌وسلم‌) است که حاوی‌ هزار و یک‌ نام‌ و صفت خدای‌ متعال‌ می باشد.

فضیلت دعای جوشن کبیر

در روایاتی که از معصومین به ما رسیده مکرراً این مطلب دیده می شود که خداوند دارای ۹۹ اسم است که هر کسی او را به این نامها بخواند، دعایش مستجاب و هر که آنها را شماره کند اهل بهشت است. گویا مراد از شماره کردن این نامها فقط خواندن آنها نیست بلکه درک کردن مفاهیم و تخلق یافتن به این اسماء است.



دعای جوشن کبیر در یکی از غزوات صدر اسلام از جانب جبرئیل برای پیامبر اسلام آورده شده است. این‌ دعا صد بند دارد و هر بند حاوی‌ ده‌ " اسم " از اسمای‌ خداست‌، به‌جز بند ۵۵ که‌ یازده‌ اسم‌ باریتعالی در آن‌ آمده‌ است‌؛ بنابراین‌، درمجموع‌، این‌ دعا حاوی‌ هزار و یک‌ «اسم‌» خدای‌ متعال‌ است. در باب فضیلت خواندن این دعا چنین آمده است:



۱ هر که این دعا را هنگام خروج از منزل بخواند، خدای تعالی عمل او را به عمل های نیکو لاحق می سازد.



۲ حضرت رسول(صلی الله علیه و آله) فرمودند که: هیچ بنده‏ای از امّت من نیست که این دعا را در ماه مبارک رمضان سه مرتبه یا یک مرتبه بخواند مگر آنکه به تحقیق که خدای تعالی بدن او را بر آتش حرام می‏کند و بر او بهشت واجب می‏شود.



۳ خدای تعالی در آسمان چهارم خانه‏ای بنا کرده که نامش بیت المعمور است؛ به آن خانه در هر روزی هفتاد هزار فرشته داخل می‏شوند و از آن بیرون می‏روند و دیگر به سوی آن تا روز قیامت بر نمی گردند و خدای عزّ و جلّ به صاحب این دعا ثواب این فرشتگان را می بخشد.



۴ کسی که این دعا را در ظرفی پاکیزه به آب باران و زعفران بنویسد و آن را بیاشامد به قدری که نوشیدن آن را توانا باشد، خدای تعالی او را از هر دردی و هر بیماری شفا مییدهد.



۵ هر کسی که این دعا را بخواند، مثل مردن شهدا می‏میرد. خدای تعالی برای او ثواب هفتصد هزار شهید از شهیدان صحرا را می‏نویسد.



۷ در شبی که شخص این دعا را بخواند خدای تعالی به او روی می‏آورد و به سوی او نظر التفات می‏کند و تمامی حاجتهای دنیا و آخرت او را برآورده می سازد.



۸ در شبی که این دعا را می‏خواند خدای تعالی از او شرّ شیاطین و مکر ایشان را دفع می‏کند و عملهای او را همگی قبول می‏کند و مال او را پاکیزه می‏کند.



۹ اگر کسی این دعا را در جامی به کافور و مشک بنویسد و آن را بشوید و آن را بر کفن مرده‏ای بپاشد خدای تعالی در قبر او صد هزار نور نازل می‏سازد و ترس از منکر و نکیر را از او دفع می‏کند و از عذاب قبر ایمن می‏گردد و خدای تعالی به سوی او در قبر هفتاد هزار فرشته بر می‏انگیزاند که با هر فرشته طبقی از نور باشد که آن نور را بر او می‏پاشند و او را بر می‏دارند و به سوی بهشت می‏برند و به او می‏گویند: خدای تعالی ما را امر کرده که مونس تو تا روز قیامت باشیم و خدای تعالی قبر او را گشاده می‏گرداند چندان که چشم کار کند و برای او دری در بهشت گشوده می‏ شود.



۱۰ خدای تعالی به خواننده این دعا، به عدد هر حرف دو حوریه بهشتی می‏بخشد. پس هر گاه از خواندن این دعا فارغ شود، خدای تعالی برای او خانه‏ای در بهشت بنا می‏کند و او را ثواب حرفهای تورات، انجیل، زبور و قرآن عظیم می‏بخشد و به او مثل ثواب ابراهیم خلیل، موسی، عیسی و رسول الله می‏دهد.



۱۱ کسی که این دعا را بخواند، خدای تعالی بر او دو فرشته موکّل می‏کند که او را از گناهان نگاه دارند و خدای تعالی را تسبیح گویند و تنزیه کنند و او را از همه بلاها محافظت نمایند و برای او درهای بهشت را بگشایند و بر او درهای جهنم را ببندند و تا زمانی که زنده باشد پس او در حفظ و امان خدا خواهد بود و همچنین در نزد وفات.

(مهج الدعوات ابن طاووس ترجمه طبسی، ص ۳۶۳-۳۶۵)



مضامین بلند دعای جوشن کبیر

در تلاوت قرآن خدا با ما سخن می گوید و در دعا، ما با خدا سخن می گوییم، دوشکل دعا وجود دارد یکی خواسته ها و نیازهای عادی مردم است و دیگری سلسله دعاهایی داریم که از ائمه معصومین رسیده و ذخیره ای است برای ما.



این دعاها در مرحله اول نقش معرفت افزایی دارد و معرفت ما را به خدا زیاد می کند، دعای جوشن کبیر دارای صد بند صفات و ویژگیهای خداست که موجب نزدیک شدن دل به خدا می گردد؛ این دعا خیلی خالص و ناب است؛ زیرا صحبت هیچ چیز جز محبوب در آن نیست. کسانی که معرفت کافی را کسب کرده باشند می توانند به ژرفای این دعا پی ببرند.



خدا باید حلاوت ذکرش را به دل بچشاند تا انسان حال اولیاء خدا را در اسماء خداوند بفهمد و درک کندکه هر کدام از این اسماء با دل انسان چه می کند. اگر دل پاک شده و نوری از توحید بر دل تابیده باشد، وقتی این دعا را می خواند مثل شخصی است که به بوستان بزرگی رسیده که هر بخشی از این بوستان پر است از گلهای رنگارنگ که یک اسم در این اسماء تجلی دارد.



توجه دقیق و عمیق به اسماء حضرت باری تعالی، به طرز عمیقی نور معرفت را در ظاهر و باطن ذاکر پراکنده می سازد. همچنین ذکر اسماء حضرت رب العالمین با آنکه در زمانهائی خاص بیشتر توصیه شده اما مقید به ایام مشخص نیست بنا بر این در همه حال با حضور قلب و فارغ از اندیشه های دنیوی می توان بر این اذکار مداومت کرد.



کلام آخر:

خوشا به نیمه شبی با خدا صفا کردن

زبان حال گشودن، زدل دعا کردن

تمام لذّت عالم نمی رسد قدرش

به یک دقیقه مناجات، با خدا کردن