امامت
  • در نظر برخی مانند فخر رازی و شیخ محمد عبده مقام امامت همان مقام نبوت بوده و فرقی بین آن دو نیست. در مقابل عده کثیری معتقد به تفاوت میان آن دو بوده و بر اساس آیه 124 سوره بقره: «انی جاعلک للناس اماما» به برتر بودن مقام امامت از مقام نبوت حکم کرده‏اند. از آن جمله: علامه طباطبایی، شیخ طوسی، طبرسی و دیگران. زیرا از نظر اینها به لحاظ تاریخی، مقام امامت آن وقت به حضرت ابراهیم اعطا گردید که ایشان در آن زمان مقام نبوت را داشتند.

  • امام خمینی در اثبات امامت و اینکه امامت از اصول اسلام است، به آیات زیادی استناد کرده است و از جمله آنها همین آیه شریفه است و درباره آن گوید: «بیست و چهار حدیث از اهل سنت نقل شده که این آیه درباره علی بن ابیطالب نازل شده است».

  • ظهور اختلافات فقهی بر اثر عدم دسترسی فقهای متأخر به سنت نبوی به سبب ممنوعیت طولانی کتابت حدیث، انحرافات فکری سران سرزمین اسلامی از تعالیم پیامبر و توجیه حکومت امویان از مهم‌ترین وقایع دوران امام باقر(ع) بود.

  • باید بگوئیم که منظور هدایت بامر ملکوتی است یعنی امام کسی است که دارنده مقام ولایت باطنی و قدرت تصرف در تکوین باشد تا بتواند هدایت بمعنای ایصال به مطلوب(رساندن به هدف) نه فقط ارائه طریق (نشان دادن راه) را انجام دهد.

  • رهبر انقلاب:

    امروزه در شرایطی که دشمنان اسلام سعی در منزوی کردن مسلمانان دارند انجام اینگونه اعمال که بارها و بارها از سوی مقام معظم رهبری نهی شده است و از سوی دیگر زمینه‌های سوءاستفاده دشمنان را نیز فراهم می‌کند، کاری درست و صحیح به نظر نمی‌رسد.