مجید تهرانیان در رابطه با چالشهای مهارت آموزی در نظام آموزشی اظهار کرد: یکی از مهترین چالشهای مهارت‌آموزی بحث فرهنگی ایرانیان در موضوع کار و اشتغال است. جوانان دهه 60 بهترین آرزویشان یافتن شغل دولتی بود تا 30 سال آینده خود را تضمین کنند اما برای ورود به مشاغل دولتی نیاز به مدرک دانشگاهی داشتند و رقابت شدیدی بین افراد برای ورود به دانشگاه وجود داشت.
وی افزود: جوانان دهه 60، والدین امروز هستند و براساس انگاره‌های قبلی خود فرزندانشان را هدایت می‌کنند در حالیکه تغییرات اساسی در کشور رخ داده و مهمترین آن این است که دولت استخدام ندارد و افراد برای ورود به مشاغل بخش خصوصی نیاز به مهارت دارند، دانشگاه‌ها نیز به لحاظ پذیرش متفاوت شده‌اند و بسیاری از آنها پذیرش بدون کنکور دارند.
مدیرکل سازمان فنی حرفه‌ای استان تهران گفت: در دیداری که با آلمانی‌ها داشتیم، آنها گفتند اگرفرزندان ما در 18 سالگی مشغول به کار شوند و حتی اگر این کار در رستوران باشد، خوشحال می‌شویم چرا که مستقل شده‌اند در حالیکه ایرانی‌ها از این موضوع خجالت می‌کشند، این موضوع نشان می‌دهد که فرهنگ مردم در بحث کار باید تغییر کند.
تهرانیان ادامه داد: هم‌اکنون ایران پنجمین کشور تولید کننده مهندس است و همینطور مدرک تحصیلی مهندسی ارائه می‌دهیم در حالیکه اشتغال برای این گروه از افراد محدود است. تا زمانیکه نگاه خانواده‌ها این است فرزندشان بای مهندس شود، تغییر فرهنگ دشوار است. آیا کشور به کارگر ماهر و تکنسین نیاز ندارد؟
وی با اشاره به اینکه نظام آموزشی دانش‌آموزان را به سمت تئوری بودن و پشت میزنشینی هدایت می‌کند، گفت: برخی دانش‌آموزان به طور متوسط 44 ساعت در هفته مدرسه هستند و اردوهای مختلف علمی برای کنکور برگزار می‌شود که تمام این موارد بحث‌های تئوری و نظری است بنابراین روش‌ها باید تغییرات بنیادین کند.
مدیرکل سازمان فنی حرفه‌ای استان تهران بیان کرد: دفتر تالیف کتاب‌های درسی باید نوع نگاه خود به برنامه‌ریزی آموزشی را تغییر دهد و سازمان آموزش فنیوحرفهای نیز از آموزش‌های ارائه شده پشتیبانی کند.به عنوان مثال اگر فردی می‌خواهد لوله کشی فرابگیرد در سازمان فنی‌وحرفه ای آموزش دیده و مدرکی را دریافت خواهد کرد از سوی دیگر نیاز است تا آموزش و پرورش بنیان‌های خود را از تئوری به عملی و مهارتی تغییر دهد.
تهرانیان افزود: ناوگان سازمان فنیوحرفهای نیاز به تجهیز قوی دارد هم‌اکنون انتظار جامعه این است که سازمان در عرصه‌های مختلف مهارتی وارد عمل شده و زمینه‌های شغلی را به شدت پشتیبانی کند در حالیکه امکانات، تجهیزات و استانداردهای ما فرسوده است. به عوان مثال در بودجه کشور 1.3 درصد بودجه آموزش به سازمان فنیوحرفهای اختصاص یافته که بسیار ناچیز است.
وی در برنامه تلویزیونی پرسشگر مطرح کرد: با توجه به تجهیزات گسترده‌ای که برای پشتیبانی مشاغل مختلف نیاز داریم اعتبار ما اصلا کافی نست در تهران 12 کارگاه مکانیک داریم که آموزش آنها معطوف به پراید و پژو است و اگر بخواهند به روز شده و به عنوان مثال وارد موتورهای هیبریدی شوند هر کارگاه برای تجهیز به یک میلیارد نیاز دارد.
