به گزارش مهر، صبح روز سوم مهر سال ۸۴ کشف جسد مردی در جاده برغان هشتگرد به پلیس گزارش شد. دقایقی بعد تیمی از ماموران راهی محل شده و با جسد مرد جوانی روبرو شدند که آثار درگیری بر روی گردنش مشاهده می شد.

در ادامه جسد به پزشکی قانونی منتقل شد و تیمی از کارآگاهان تحقیقات برای افشای راز این قتل را آغاز کردند. همزمان با کشف جسد خانواده مرد جوانی با مراجعه به اداره آگاهی تهران از ناپدید شدن مرموز او خبر دادند.

آنها در شکایت خود گفتند: حسین دو روز قبل با خودروی پیکان خود برای مسافرکشی از خانه خارج شد و دیگر بازنگشت. او اگر قرار بود دیر به خانه بیاید تماس می گرفت به همین خاطر احتمال می دهیم حادثه ای ناگوار برای او رخ داده باشد.

پس از این شکایت ماموران تحقیقات خود را آغاز کرده و دریافتند جسد کشف شده در جاده برغان متعلق به حسین است. با شناسایی هویت مقتول روند رسیدگی به پرونده وارد مرحله تازه ای شد. با توجه به سرقت خودروی مقتول پس از قتل احتمال قتل او از سوی قاتلان مسافر نما مطرح شد.

این فرضیه زمانی قوت گرفت که همکاران مقتول در جریان تحقیقات اظهار داشتند: حسین دوم مهر دو مرد جوان را به صورت دربستی سوار خودرویش کرده بود.

با افشای این موضوع تحقیقات برای شناسایی دو مرد جوان آغاز شد و پس از تجسس های گسترده متهمان به نام علیرضا و امیر دستگیر شدند.

متهمان در نخستین بازجویی ها منکر هرگونه جرمی شدند اما در ادامه به قتل مرد جوان با انگبزه سرقت اعتراف کردند.
در ادامه پرونده با صدور کیفرخواست به شعبه ۷۴ دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. قضات دادگاه هم پس از محاکمه با توجه به درخواست قصاص از سوی اولیای دم و اعتراف متهمان، علیرضا را به اتهام قتل عمد به قصاص نفس –اعدام - محکوم کردند. متهم ردیف دوم نیز به اتهام معاونت در قتل به زندان محکوم شد.

در ادامه با اعتراض متهمان پرونده به دیوان عالی کشور فرستاده شد که قضات شعبه هفتم دیوان عالی کشور حکم را تایید کردند.