روزنامه تاگس آنسایگر سوئیس در مطلبی به موضوع کم آبی و خشکسالی شدید در انگلیس پرداخته و نوشت: حالا حتی دریاچه لخ نس در شمال اسکتلند هم گزارش می دهد که سطح آب به دلیل خشکسالی طولانی به طور نگران کننده کاهش یافته است. گردشگران اخیراً فکر کردند که طرح‌های واضحی از هیولای افسانه‌ای در نزدیکی سطح آب ترسیم شده است. در ژوئن امسال، سطح آب در بزرگترین و عمیق‌ترین بدنه آبی در بریتانیا کمتر از آن چیزی بود که تاکنون ثبت شده است.
آدریان شاین، محقق دریاچه لخ نس، با نگرانی گفت: خلیج‌های کوچک در سواحل دریاچه تقریباً خشک شده‌اند. علاوه بر دریاچه نس، آژانس محیط زیست اسکاتلند نگران طیف وسیعی از رودخانه ها و دریاچه ها در اسکاتلند است. این واقعیت که آب در تابستان امسال خیلی زود تمام می شود بسیار نگران کننده است. به گفته این کارشناس چند ماه آینده احتمالا "بسیار سخت" خواهد بود. حتی رگبارهای گاه و بیگاه نیز این وضعیت را تغییر نداد.
در ادامه این پرسش مطرح شده است که اما اگر مرطوب‌ترین مناطق بریتانیا در حال حاضر با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند، چه چیزی در انتظار نواحی تحت فشار فزاینده در جنوب و مرکز انگلستان در طول دوره‌ای از خشکسالی و گرمای طولانی است؟
در اواسط ژوئن، بخش بالایی از رودخانه درونت در ناحیه دریاچه خشک شده بود و این منطقه از دریاچه که یک ذخیره گاه طبیعی و سایت مورد علاقه علمی بوده و به طور سنتی به عنوان "مرطوب ترین گوشه انگلستان" شناخته می شود خشک شد. در حال حاضر، البته، تمام بریتانیا در حال از دست دادن شهرت خود به عنوان یک جزیره خوش آب و هوا، سرزمین دوش های روزانه و چترهای کاریکاتوری است.
به عنوان مثال، هفته گذشته هزاران نفر در شهرستان های جنوبی کنت و ساسکس برای روزها بدون آب بودند. آب شرب در این مناطق با عجله از طریق ایستگاه های وانت توزیع شد. چندین مدرسه مجبور شدند تعطیل شوند زیرا توالت‌ها دیگر قابل استفاده نبودند.. در بسیاری از خانوارها، فشار آب همچنان هر روز کاهش می‌یابد.
بر اساس تصمیمات اتخاذ شده از هفته آینده، باغ‌های کنت و ساسکس دیگر با شلنگ آب یا آبپاش آبیاری نمی‌شوند، بلکه فقط با قوطی‌های آبیاری آبیاری می‌شوند. اگر این امر موجب صرفه جویی کافی در مصرف آب نشود، اقدامات بعدی برنامه ریزی می شود. مزارعی که آب زیادی مصرف می کنند، ممکن است ذخیره خود را قطع کنند. در موارد شدید، آب نیز باید برای مردم عادی جیره بندی شود. در نقاط استراتژیک و در خیابان‌هایی که باید آب آشامیدنی توزیع شود ایستگاه‌هایی نصب می‌شود.
ساترن واتر، یکی از شرکت های آب منطقه، هفته گذشته هشدار داد که تقاضا برای آب در کنت در حال حاضر بیش از عرضه موجود است. تقاضا برای آب به بالاترین حد خود از زمان موج گرمای سال گذشته رسیده است.
ساوت ایست واتر، یکی دیگر از شرکت‌ها، این موضوع را به همین منوال می‌بیند و در این باره گفته است این وضعیت بسیار سریع‌تر از سال گذشته توسعه یافته است. بر اساس اطلاعات این شرکت در حال حاضر، "باران کمی برای تابستان امسال پیش بینی می شود" - که باعث می شود تامین مداوم آب برای همه مصرف کنندگان ما به طور فزاینده ای دشوار شود.
بریتانیا تنها کشور اروپایی است که آب در آن مالکیت خصوصی دارد و بنابراین یک کالای تجاری است.
این واقعیت که اصطلاحات «مصرف‌کنندگان» و «عرضه و تقاضا» در این زمینه ذکر می‌شوند، انگلیسی‌ها را هر چه بیشتر عصبانی می کند. از زمانی که مارگارت تاچر، نخست وزیر وقت تامین آب کشور را در سال 1989 خصوصی کرد و کسب و کار را به ده شرکت فعال منطقه ای واگذار کرد، بریتانیا تنها کشوری در اروپا بوده که آب آن کاملاً خصوصی است و بنابراین یک کالای تجاری است.
این موضوع در سال های اخیر خشم مردم را برانگیخته است . بر اساس محاسبات کارشناسان دانشگاه، شرکت‌های مربوطه که صرفاً سود محور هستند و بدون رقابت در مناطق مربوطه خود فعالیت می‌کنند، از زمان خصوصی‌سازی بیش از 60 میلیارد پوند (تقریباً 69 میلیارد فرانک) بین سهامداران خود توزیع کرده‌اند، در حالی که در بسیاری از جاها سرمایه‌گذاری کافی در سیستم تامین وجود ندارد.
به عنوان مثال، بخش قابل توجهی از آب به دلیل نشتی و شکستگی لوله ها دائماً در برخی منطق این کشور از دست می رود. با این حال، در سال‌های اخیر، به نظر می‌رسد 95 درصد از کل سود آب به‌جای اقدامات بهبودی، نصیب سهامداران شده است.
هم زمان انگلیس همچنین از مشکلات ساختاری دیگری برای مدت طولانی رنج می برد که عمدتاً مربوط به کشاورزی، زهکشی مداوم خاک و آلودگی رودخانه ها است. مدل‌های جدید مدیریت زمین و ایجاد مخازن آب طبیعی در حال حاضر در حال بحث و آزمایش هستند.
کارشناسان بریتانیایی می گویند، با این حال، این مسئله و آگاهی بیشتر از نیاز به صرفه جویی در مصرف آب نیز به فوریت مورد نیاز است. تیم اسمدلی، نویسنده برجسته محیط زیست هشدار می دهد که پیش بینی های تغییرات آب و هوایی نشان می دهد که تابستان های خشک در انگلستان تا 50 درصد افزایش می یابد. در عین حال میزان آب موجود حداقل 10 تا 15 درصد کاهش می یابد.
